Kurban Bayramı’nızı en içten dileklerimizle tebrik eder, birliÄŸimize ve dirliÄŸimize vesile olmasını Yüce Allah’tan dileriz.
Mekke, Mina, Arafat tüm insanlığı temsil eden misafirlerini ağırlıyor. Hacılarımız, “Ä°nsanlığı hacca çağır.” (Hacc 27) ilahi emrine uyarak mukaddes beldelerde insanlık adına teÅŸekkür için baba ocağında bulunuyorlar. Onlar orada dua ederken bize de tüm insanlığa da dua etmiÅŸ oluyorlar. Bizler de bulunduÄŸumuz yerlerden kurbanlarımızı onların kurbanlarının yanına gönderiyoruz. Hacılarımızın sevincine ortak oluyoruz.
Kurban, yakınlaÅŸmaktır. YaklaÅŸmanın son noktasıdır. Bir insanın Allah’a yaklaÅŸmasının son noktası, huzurda olmaktır. Daima huzurda olan insan, yaklaÅŸmanın son noktasına gelmiÅŸ demektir. Allah’ın huzurunda bulunuyormuÅŸ hissi… Kurban, bu hissi yaÅŸamaktır. Bizi ancak Rabbimizin huzuruna çıkaran kurban gerçek anlamda kurbandır.
Kurban anlamaktır, tanımaktır, farkına varmaktır, sevmektir, var olmaktır, sadece Allah’a kul olmaktır, bize ÅŸah damarımızdan yakın olanı fark etmektir, kendimize gelmektir…
Kurban, teslimiyettir. Allah’ın emrine boyun eÄŸmektir, kulluk bilincinin korunduÄŸunu canlı bir biçimde ortaya koymaktır.
Kurban ÅŸükürdür… Allah’a verdiÄŸi tüm nimetlerden dolayı ÅŸükretmektir.
Kurban insanlara yararlı olmak, hayra vesile olmaktır. KardeÅŸlik, yardımlaÅŸma ve dayanışma ruhunu canlı tutmak; sosyal adaletin gerçekleÅŸmesine katkıda bulunmaktır.
Kurban hatırlamaktır. Özümüze dönüÅŸtür kurban… Her kurbanda Hz. Ä°brâhim ve oÄŸlu Ä°smâil’in Cenâb-ı Hakk’a mutlak itaat konusunda verdikleri sınavın hatırasını tazelemek ve benzeri bir itaate hazır olunduÄŸunu göstermektir.
Aslında Allah’a yaklaÅŸmak için yaptığımız kurban eylemi insanlıkla yaşıttır. Kur’an, Adem’in iki çocuÄŸu Habil ve Kabil üzerinden anlatır bunu (Maide, 27). Allah onlardan iki kurban istedi. Habil sahip olduÄŸunun en iyisini, Kabil ise en kötüsünü sundu. Hz. Ä°brahim en deÄŸerli varlığını kurban olarak sundu. Meryem de adanmışlardandı. Ä°nsanoÄŸlunun Allah karşısındaki teslimiyeti kurban ile sınanmaya devam etmektedir. Herkes neyi, ne kadar kurban ettiÄŸine bir kez daha bakmalı o zaman.
Kurban, feda edebilmektir; fedakârlıktır. Özü itibariyle kestiÄŸimiz hayvanlar üzerinden bizlere verilen bir derstir kurban. Allah’la aramıza giren bir ÅŸey varsa onu alıp bir kenara bırakmaktır. Allah’la aramıza giren her neyse onu kurban ederiz ki Allah’a yaklaÅŸabilelim. Aslında kurban ettiÄŸimiz ÅŸeyin kendisi de Allah’a aittir. Yani kurban, Allah’a ait olanı Allah’a vermek; insanla Allah arasına giren engeli ortadan kaldırmaktır. Önemli olan ÅŸey kestiÄŸimiz kurbanda Ä°smail’imizi görmektir. SevdiÄŸimiz ÅŸeyden vermektir. Miskine, yetime, yoksula, fakire… Sevmeden vermemizin ne kıymeti olur?
“(Size gelince ey müminler,) kendiniz için özenle ayırdığınız ÅŸeylerden baÅŸkaları için harcamadıkça gerçek erdeme ulaÅŸmış olamazsınız; ve her ne harcarsanız kuÅŸkusuz, Allah ondan tamamıyla haberdardır.” (Âl-i Ä°mrân, 92)
“De ki, namazım, isteÄŸim, duam, desteÄŸim, kurbanım, ibadetim, taatım, ibadetlerim, ölümüm ve hayatım Allah’a armaÄŸan olsun.” (Enam 162)
“Allah’a kestiÄŸiniz kurbanların ne etleri yükselir ne de kanları… Allah’a yükselen bilinciniz, takvanız, niyetinizdir.” (Hacc 37)
Bu vesileyle tüm Ä°slam aleminin ve sizlerin kurbanını tebrik ediyor; bayramın insanlığın iyilik, adalet, özgürlük ve merhametle buluÅŸmasına vesile olmasını diliyoruz.
